مراقب باش..

بر چادر مشکی ات ،نستعلیق می نویسم عشق را....

وقتی که این احرام سیاه را می پوشی و حج شکوهمند حیا را به جا می آوری،آنگاه طواف میکنند تو را صفوف فرشته ها

و متبرک می کنند بال هایشان را به تار و پود حریم آسمانی ات 

تو ! گمنام ترین حاجیه ی امروز زمان هستی بانو !

وقتی میپرسند : نمی پزید در این گرما ؟!

یک لبخند بزن و بگو :

سرگرمِ عشقبازی که باشی و در اشتیاق خاکستر شدن ،

این گرما که شوخی کوچکی بیش نیست !

و بعد دقیق شو در چهره شان ،تا خوب ببینی که چطور می شود با یک چادر ، تمام معاملات عقلانی شان را در لحظه ای بر هم زد !

خواهرم !!!

 بعضی چشم ها منتظر یک جرقه اند ; تا جامعه را به آتش بکشند ; 

مراقب باش رفتات جرقه آفرین نباشد.

کمه...

دخترک رو به من کرد و گفت:واقعا آقا؟

گفتم:ببخشید چی واقعا؟

گفت:واقعا شما بچه بسیجی ها از دخترای چادر به سر بیشتر از ما خوشتون میاد؟

گفتم:بله

گفت:اگه آره، پس چرا پسرایی که از ما ها خوششون میاد از کنار ما که میگذرند محو ما میشن!!

ولی همین خود تو و امثال تو از چند متری یه دختر چادری که رد میشیدفقط سر پایین میندازید و رد میشید

گفتم: آره راست میگی، سر پایین انداختن کمه!

گفت:کمه؟ببخشید متوجه نمیشم؟

گفتم : آره تو راست میگی برای تعظیم مقابل حجاب حضرت زهرا باید زانو زد... حقا که سر پایین انداختن کمه!

حجاب من...

امام علی علیه السّلام فرمودند:

 

مَا الْمُجَاهِدُ الشَّهِیدُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَکَادَ الْعَفِیفُ أَنْ یَکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلَائِکَةِ ؛

 

 

پاداش مجاهدی که در راه خدا به شهادت رسیده برتر از پاکدامنی نیست که توان گناه دارد و گناه نکند، که پاکدامن در آستانه فرشته شدن است.

 

نهج البلاغه، حکمت 466

گرما...

(بسم الله الرحمن الرحیم) 

یکی پرسید توی این گرما با چادر آب پز نمی‌‌شی؟ 

کسی انگار درِ گوشم زمزمه می‌کند:

قُل نارُ جهنَّم اَشدّ حرَّا (81 توبه): 

«بگو حرارت آتش جهنم بسیار شدیدتر است

منبع:sezaranti666.blogfa.com

چادر

هنوز از در حرم بیرون نیامده بود که چادرش را برداشت؛ روسریش را شل‌تر کرد و آهی کشید و گفت: داشتم خفه می‌شدم. همینطور که بهش نگاه می‌کردم، چشمم به کیفش افتاد که شاید ۲-۳ کیلویی بود خواستم بگویم،

ای چادر! چقدر غریبی؛

که صدای تق تق کفش‌هایش توجه مرا به خودش جلب کرد، کفش‌هایی با پاشنه‌های آنچنانی که حتی راه رفتن را به سختی انجام می‌داد و گفتم: ای چادر! چقدر غریبی.

 

چقدر غریبی که حاضرند کیف پر از وسایل تباهی‌شان را ساعت‌ها بر دوش بکشند، اما وزن کم تو را تحمل نکنند.

ای چادر! چقدر غریبی؛

 
اگر با کفش‌های پاشنه بلندشان و … صد بار زمین بخورند با خنده بلند می‌شوند اما کافیست یک بار با تو برایشان اتفاقی بیفتد، چقدر سریع کنارت می‌زنند و برای کنار زدنت فلسفه می‌بافند و آیه توجیه می‌کنند.

حجاب، سکوی پرواز زن به سمت آسمان است نمی‌دانم چرا برخی به زمین عادت کرده‌اند؟

به نظر شما راه رفتن با کفش های پاشنه بلند و گرفتن کیف سخت‌تر است یا پوشیدن چادر؟

خواهرم حجابت

چه لذتی داره حجاب...

چه لذتى دارد وقتى سیاهى چادرم، دل مردهایى که چشمشان به دنبال خوش ‏رنگ‏ ترین زن‏هاست را می‏زند.

چه لذتى دارد وقتى مردهایى که به خیابان می ‏آیند تا لذت ببرند، ذره‏ اى به تو محل نمی‏گذارند.

چه لذتى دارد وقتى در خیابان و دانشگاه و... راه می‏روید و صد قافله دل کثیف!! همره شما نیست.

چه لذتى دارد وقتى جولانگاه نظرهاى ناپاک و افکار پلید مردان شهرتان نیستید

چه لذتى دارد وقتى کرم قلاب ماهی‏گیرى شیطان براى به دام انداختن مردان شهر نیستید.

چه لذتى دارد وقتى می‏بینى که می‏توانى اطاعت خدایت را بکنى؛ نه هوایت را

چه لذتى دارد وقتى در خیابان راه می‏روید؛ در حالى که یک عروسک متحرک نیستید؛ یک انسان رهگذرید.

چه لذتى دارد این حجاب!

خدایا! لذتم مدام باد.