خدانخواست...

آیت الله بهاء الدینى میفرمودند :

 

شش ساعت از شب گذشته بود، چراغها خاموش و اهل خانه همه خوابیده بودند، 

ناگهان صداى کوبیدن در مرا از خواب بیدار کرد، در را گشودم ، دیدم زنى ایستاده است ،

 چون مرا دید، گفت : حاج آقا چراغ بقالى روشن است ، در را بستم و به اتاق رفتم ، 

در ذهن خود مى گذراندم که این چه خبرى بود، آن هم در این وقت شب ، 

چرا بعضى مزاحمت ایجاد مى کنند!!

چشمها را روى هم گذاشتم که بخوابم ، صداى خفیفى شنیدم ،

 

 دقت کردم ، حدس زدم حرکت سوسک باشد چراغ را روشن کردم ،

 

 دیدم دو عقرب بزرگ و سیاه نزدیک بچه کوچکمان در حال راه رفتن هستند

 فورا آنها را از بین بردم ، چراغ را خاموش کردم ، ناگهان متوجه شدم .....!!!!

 

آن زن ماءمور بیدار کردن ما و سبب نجات این طفل معصوم بوده است  

    اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى                       نبرد رگى تا نخواهد خداى